من کامل نیستم ، اگر بهترین ۱۰۰% است ، به۴۰% راضی هستم ،مگه چی می‌خوایم از زندگی ؟ واقعاً خوشبخت بودن به راضی بودن برمیگرده یا چیز دیگه س و ما نمی‌دونیم ! کی گفته معیار خوشبختی به داشته هاس و اونایی که ندارن احساس خوشبختی نمیکنن ؟
خوشبختی جنبه فیزیکی داره یا صرفاً روحی هست ؟آیا اونکه قدرت داره از اونکه نداره خوشبخت تر هست ؟ به نظرم معیار و مبنای ارزش گذاری آدما میبایست تغییر کنه تا بتونه در جهان جدید سازگاری داشته باشه وگرنه زیر فشارها نابودیم،نابود
غمگینم... از برای آنچه بر خود روا میدارم ، غمگینم... برای ذهن پریشانم ، نمیدانم هایم ، دیدن نیمه های خالی نه نیمه های پر ، غمگینم... که چرا نمیتوانم آن تغییری که سزاوار است را بدست گیرم .
اندوهی نشسته بر زبانم ، در میان ابروانم و در عمق نگاه ، جایی که چشمانم دو دو میزند ، در حرکت های ریز و پر از اضطراب چندین و چند ساله ام . اضطراب همنشینم گشته ، ترس در وجودم رخنه کرده ، سرم به پایین افتاده و قدم هایم را می‌شمرم . روزی رها میشوم ؟