تو خویش چراغ خودی ، خود را باور کن ، لیک در این راه صبر ببایدت بسیار ...بنگر مسیر را نی مقصد را !
در دیده یک سنگ رو
وز چشم سنگ، بنگر ، بنگر ، بنگر
خموش